رسم بد عهدی ایام چو دید ابر بهار/ گریه اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

دیروز به مناسبت«هفتۀ شهید» یک اتفاق سادۀ افتاد. صبغت الله مجددی را نگذاشتند که سخنرانی کند. او از بزرگ ترین و قابل احترام ترین رهبران سنتی-ایدیولوژیک افغان است. نخستین رییس جمهور مجاهدین بود. قدرت را به ربانی انتقال داد. در آن زمان رابطۀ نزدیکی در کل با جمعیت اسلامی و شورای نظار داشت... روزگار گذشت. طالبان آمدند و رفتند. بعد، ربانی آرام آرام نقش مهمی در دولت کرزی یافت. تا آن‌جا که مجددی یاد آور شد «این پست ریاست شورای عالی صلح به من می رسید، استاد ربانی می خواست که رییس آن شود، من هم گفتم بدهید.» این گلایه از سر بی توجهی به وی بود. او از ربانی شکایت کرد. اما دیروز دید که دنیا بی وفا تر و بی محاسبه تر از این حرف هاست، وقتی به اتهام حمایت از یک تیم سیاسی غیر جمعیتی، نمی گذارند حتا حرف بزنی به عنوان نخستین رییس جمهور مجاهدینی که این هفته، هفته‌ی اختصاصی تجلیل از شهدای آن هاست.